Een zwarte kraai loopt voor...

Tijdens de week van de uitvaart komt alles in alle rust voorbij. Ik let er goed op dat het aantal vragen past bij hoe de nabestaanden zich op dat moment voelen. Soms is het gewoon veel fijner om het de volgende dag te bespreken. Soms ineens heel kort tussendoor of juist in een vroeg stadium zodat er nog rustig over nagedacht kan worden.

Details
Als het bij de familie past vind ik het fijn om ook kleine details met hen te bespreken. Altijd met het uitgangspunt dat het om de overledene en de familie draait en nooit om mij. Zo zat ik eens aan de keukentafel met een lief gezin dat afscheid van hun moeder moest nemen. Er was al gekozen voor een intiem, warm afscheid op locatie. Daarna wilden zij graag hun moeder in kleine kring naar het crematorium in Schagen begeleiden.

Zwarte kraai
Op mijn vraag of zij wilden dat er een stukje voor de rouwauto uitgelopen werd, reageerde dochter meteen: “Onee hoor, dat vind ik echt afschuwelijk zo’n zwarte kraai voor de auto uit!” Het was even stil… toen kon ik mijn lachen niet inhouden. Want hé, met die zwarte kraai bedoelde ze mij toch zeker niet? “Nee Bren, natuurlijk bedoel ik jou niet, ik bedoel zo’n uitvaartondernemer die er altijd voor loopt.” En ineens viel het kwartje dat ik dat wellicht toch zou kunnen zijn. Zo leuk!

Voorlopen
Gelukkig is het voorlopen een onderdeel dat ik altijd met de familie bespreek, en ik vind het helemaal niet vanzelfsprekend dat het mijn taak is. Misschien is het wel veel mooier als de kleinkinderen mij daarbij helpen, of als een zus of petekind voorgaat. Bij deze familie waren we er ook snel uit. Broer en zus liepen samen voor de rouwauto uit. “Een klein stukje hoor! Onze moeder hield niet van poespas en gedoe.”

En heel eerlijk? Deze (niet)zwarte kraai zat in haar auto ongelooflijk trots op hen te wezen! Het was prachtig!