Dit weekend zag ik Ireen Wüst schaatsen om de Europese titel allround. Ireen eindigde eens niet op het podium maar voor mij won zij, als mens. Want ga er maar aan staan. In de dagen voorafgaand aan het kampioenschap nam zij afscheid van haar beste vriendin Paulien van Deutekom.
Terwijl de hele wereld toekeek reed Ireen met een hoofd en een lijf vol rouw. Rouwen is een werkwoord. En rouwen betekent arbeid verrichten. Zware arbeid, zowel lichamelijk als geestelijk. En Ireen schaatste haar rondjes…
Volgens de Amerikaanse psycholoog William Worden kan je rouwarbeid opsplitsen in 4 taken. Voor het gemak maar even puntsgewijs genoemd:
1. Onder ogen zien van de werkelijkheid
2. Ervaren van de pijn van het verlies
3. Aanpassen aan de werkelijkheid zonder de ander
4. Opnieuw leren houden van het leven
Helaas voor de mensen die graag lijstjes afvinken; het is geen kwestie van het lijstje volgen binnen een bepaalde tijd en je bent er. Er zijn veel factoren die bepalen hoeveel tijd er nodig is om de taken te volbrengen. Alles tot doel om je aan te passen aan een nieuw leven zonder de ander. Want het verlies ‘een plekje geven’ is een illusie. Verlies vergeet je nooit, maar kan je integreren in je leven.
Voor Ireen hoop ik dat de gedachten aan het leven en de liefde van haar vriendin haar op moeilijke momenten vooruit blazen. Precies genoeg om haar een paar honderdsten eerder naar de eerste plaats te brengen. Voor eenieder van ons wens ik dat we een stukje Ireen in ons hebben…
Heeft u een vraag of opmerking over mijn blog? Laat het mij weten! Via het contactformulier kunt u uw gegevens achterlaten, dan neem ik zo snel mogelijk contact met u op.