Rouw en werk

Rouw en werk... Ook over dit onderwerp kwam een verzoek van iemand om een blog te schrijven. En hoewel ik hier informatie over moest inwinnen, kon ik me direct vinden in het onderwerp. Als we minimaal tot ons 67e zullen blijven werken is de kans dat het je overkomt enorm groot. En kijk op de werkvloer eens om je heen; hetzelfde geldt voor je collega’s. Wat zeg of doe je dan, en hoe zou je zelf willen dat er gereageerd wordt?

De cijfers liegen er niet om. In de meeste cao’s zijn een aantal dagen opgenomen voor rouwverlof. In werkelijkheid is dat aantal dagen in de meeste gevallen veel te weinig. Uit onderzoek van LSV (Landelijk Steunpunt Verlies) blijkt dat een werknemer na verlies van een kind, partner of ouder gemiddeld 143 dagen niet werkt!

Niet Invullen Voor Een Ander
Voor zowel de werkgever als de werknemer zou het fijn zijn als dat gemiddeld aantal verzuimdagen omlaag gaat. Maar hoe dan? De meest gemaakte fout is de ‘Nivea’-gedachte. (Niet Invullen Voor Een Ander). Vaak onbewust en vooral goed bedoeld wordt door de leidinggevende gezegd: “Neem je tijd hoor! Kom weer als jij denkt dat je daaraantoe bent.” Beter is als de leidinggevende het initiatief houdt door regelmatig contact op te nemen. Zo voorkom je een isolement van de rouwende en wordt de drempel om terug te keren minder hoog.

Eigen ervaring
Toen ik deze tip las moest ik direct denken aan de tijd nadat mijn vader overleden was. Mijn zus en ik werkten bij hetzelfde bedrijf en we waren uitgenodigd om eerst eens een bakkie te komen doen op de werkvloer. Ik zie ons nog samen heenrijden. We waren werkelijk bloednerveus en vonden dat behoorlijk stom omdat we wisten dat we liefdevol ontvangen zouden worden.

Wees mild
Dat is gelijk een volgende tip voor werkgever en werknemer. Wees mild voor de rouwende/jezelf en blijf met elkaar in gesprek. Rouwen is arbeid verrichten, er is bewezen dat een rouwende de eerste maanden slechts 1/3 van zijn normale energie ter beschikking heeft!

Accepteer de situatie zoals hij is
Een idee zou daarom kunnen zijn om samen naar de ‘normale’ werkzaamheden te kijken. En die werkzaamheden eruit te pikken die energie opleveren. En om hier een haalbaar lijstje van te maken wat er die dag gedaan zou kunnen worden. Vaak is concentratie namelijk een knelpunt, een lijstje kan dan helpen en bovendien stimuleren. Maar ook hier geldt: Accepteer de situatie zoals hij is en weet dat de rouwende als collega niet degene zal zijn zoals die kende. Het gebrek aan energie kan ervoor zorgen dat iemand sneller geïrriteerd is of moe of dat er fouten gemaakt worden die eerder niet gemaakt werden. Besef dat het tijd kost en dat het met vallen en opstaan op den duur beter wordt.

Slechte of goede dag
Collega’s kunnen naast praktische steun vooral ook een luisterend oor bieden. Een heel simpele maar effectieve tip is om een kaartje op de hoek van het buro met ‘een goede dag of een slechte dag’ te leggen, om collega’s duidelijk te maken of de zin in praten er wel of niet is. Een vooraf afgesproken teken bij je dragen kan natuurlijk ook.

Collega’s kunnen van onschatbare waarde zijn
Kortom, als de juiste randvoorwaarden in een organisatie aanwezig zijn, kan werk helpen om het verlies in het leven van de nabestaande te integreren. Werk geeft immers ritme en structuur en zelfvertrouwen. En de sociale contacten kunnen van onschatbare waarde zijn. Lees dit blog gerust eens terug mocht er een verlies op je werk zijn. Ik hoop dat het bijdraagt aan een fijne, vertrouwde werkomgeving!